Bugün Anneler Günü.
Çiçeklerin alındığı, sofraların kurulduğu, sarılmaların çoğaldığı o özel gün… Ama bazı annelerin bu günde ne çiçeği vardır, ne de sarılacak bir evladı. Bazı anneler için bu gün, bir yokluğun yıl dönümü gibidir. Sessiz, sarsıcı ve unutulmaya zorlanan…
İşte bu yüzden, bugün yalnızca kutlama değil, bir vefa günüdür.
Bugün, evlatlarını kaybeden ya da onlardan haber alamayan, yüreği eksik atmaya mahkûm edilmiş tüm annelere ses olma günüdür.
Selam olsun Arjantin’in Plaza de Mayo Meydanı’ndaki beyaz başörtülü annelere…
Onlar ki, 1976’daki askeri darbe sırasında gözaltında kaybolan çocuklarını sormaktan asla vazgeçmediler. Onlar, her perşembe aynı meydanda yürüyerek "Unutmadık!" diyen vicdanın sesi oldular.
Sadece kendi çocuklarını değil, adaletin susturulduğu her yerde kaybolan çocukları aradılar. Ve anneliğin sadece doğurmakla değil, unutmamakla da ilgili olduğunu öğrettiler bize.
Selam olsun Gazze’nin enkazları arasında oğlunun cansız bedenini kucağına alan o anneye…
Kamera karşısında değil, tarihin karşısında ağladı. Bombaların altında, anneliğini haykırdı.
Selam olsun çocuklarını kaybedip hayatta kalan annelere...
Onlar, barışın ne olduğunu en iyi bilenlerdir. Çünkü savaş, annelerin gözyaşında gizlidir.
Ve selam olsun Türkiye’de, Galatasaray Meydanı’nda her Cumartesi bir fotoğraf, bir isim, bir ağıtla oturan Cumartesi Annelerine…
Onlar ki, sadece kendi evlatlarını değil, bu ülkede adaleti kaybeden her birimizi de arıyorlar.
Sessiz oturuşlarıyla yılların vicdanı oldular. Susturulmak istendikçe daha çok duyuldular.
Çünkü anneliğin dili susturulamaz, evlat acısı bastırılamaz.
Anneliği sadece doğumla tanımlayanlara inat, kayıplarıyla da anne kalanların günüdür bugün.
Evladına kavuşamadan yaşlanan, mezar taşı bile olmayan annelerin günü…
Yas tutmaya bile izin verilmeyen, yıllarca susturulan, ama evlatlarının adını her daim haykıran kadınların günü…
Bugün onların gözyaşında duralım.
Bugün bir mezar taşı kadar sessiz, bir anne duası kadar güçlü olalım.
Çünkü bazı acılar paylaşılmadan taşınamaz. Ve bazı annelikler ancak dayanışmayla anlam bulur.
Anneler Günü sadece yaşarken sarıldığımız annelerin değil,
evlatlarının ardından direnişe dönüşen, yoklukla var olan annelerin de günüdür.
Bugün; Plaza del Mayo’da yürüyenle, Gazze’de yıkıntılara sarılanla, Galatasaray’da direnenle aynı yürekle atmalı kalbimiz.
Bugün, evlat acısını taşıyan tüm annelere saygı duruşudur.
Selam olsun yüreği yanmış ama dimdik duran annelere…
Selam olsun evladı uğruna adalete yürüyen, barışı arayan annelere…
Selam olsun dünyanın dört bir yanında, evlatlarıyla birlikte onurları da çalınmak istenen ama vazgeçmeyen annelere…
